We are initially excited by his sexual awakening and burgeoning awareness of his own sensual beauty. We are seduced by beauty, attempts at love, philosophical arguments, works of great art and intimate conversation. We are in the heat, windstorms, alpine winters and sensuous springtimes. We are in North Africa, France, Switzerland and Italy. The book utilizes the vicissitudes of landscape, weather and nuances of emotions to seduce the reader into rooting for this most hateful of villains and his attempts at self-transformation. In between is some of the most exquisite writing and the transformation of a young man from upstanding citizen to a malignant narcissist. The book begins with a suppressed young dutiful intellectual and ends with a despairing debauched and self-deluded libertine. This book mesmerized and shocked me in equal measure.īeautiful in its writing, quiet in its execution, seductive in its message and destructive in its implications.

Ja, die in gebed gevouwen handen verzinnebeelden fraai de mystieke omhelzing van het ongrijpbare, als de verliefde armen in het luchtledige grijpen omdat de realiteit ontglipt en er niemand is.5 'satanic, provocative, deceptive' stars !! Jonge handen zijn gemaakt voor liefkozingen en de mantel der liefde, het is jammer ze te vroeg samen te vouwen. Oude handen verdorren wat zij strelen, dunkt me, maar ze hebben hun eigen schoonheid wanneer ze zich vouwen in gebed. Ik heb het gevoel dat ik ook hierin het meest tot onthouding gebracht word door redenen van esthetische aard. En die spijt krijgt dan zelfs de donkere kleur van wroeging. Men heeft hierin geen spijt van wat men heeft gedaan, maar van wat men niet heeft gedaan en zou hebben kunnen doen. Het is waarschijnlijk gemakkelijker af te zien van wat men heeft gekend dan van datgene waarover men fantaseert.

Te kuise jongelingsjaren leiden tot liederlijke ouderdom. Wat is het ergst van al dit 'slecht want strijdig met de natuur'? Jong zijn en je genot ontzeggen of oud zijn en het nog steeds zoeken? Er zijn zekere geneugten van het vlees die het ouder wordende lichaam steeds vergeefser najaagt als het er zich in zijn jeugd niet aan bedronken heeft. “Wat ik 'vermoeidheid' noem is ouderdom, en daarvoor bestaat geen rust behalve de dood.

El Inmoralista by André Gide